Συνολικές προβολές σελίδας

7 Νοεμβρίου 2011

Σούνιο - Ο ναός του Ποσειδώνα

Σούνιο: ο Ναός του Ποσειδώνα


Σούνιο (ή Κάβο κολώνες ή Καβοκολώνες) ονομάζεται το ακρωτήρι που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο στην εσχατιά του νομού Αττικής. Τα παράλια του είναι βραχώδη και απότομα. Υψώνεται σχεδόν κάθετα από την θάλασσα σε μεγάλο ύψος σχηματίζοντας στους πρόποδες αυτού προς δυσμάς μικρό όρμο που με ισθμό χωρίζεται από έτερο ανατολικό ορμίσκο. Το Σούνιο είναι γνωστό λόγω της σημαντικής, από ναυτιλιακή άποψη, θέσης του αλλά και εξαιτίας των ερειπίων του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα που βρίσκονται επ' αυτού.


Στο ακρωτήριο αυτό υπήρχε από τους αρχαίους χρόνους ναός της Αθηνάς προστάτιδας της Αττικής.
Ο Όμηρος τον αποκαλούσε «Σούνιον ιερόν» (Οδύσσεια ΙΙΙ, 278), αναφέρεται όμως και από άλλους μετέπειτα συγγραφείς όπως ο Σοφοκλής (Αίας 1235), Ευριπίδης (Κύκλωπες 292), Παυσανίας (Ι, 1) και Βιτρούβιος (IV 7).



Το Σούνιο οχυρώθηκε κατά το 9ο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου για την προστασία της από εκεί διέλευσης των σιτοφορτίων (Θουκυδίδης VIII 4) και μάλιστα το οχυρό αυτό θεωρούταν το ισχυρότερο της Αττικής, όπως καταμαρτυρούν οι Δημοσθένης («Περί Στεφάνου» 238), Λίβιος (ΧΧΧΙ 25) και ο Σκύλαξ (21). Τα τείχη του, τμήματα των οποίων σώζονται μέχρι σήμερα, είχαν πάχος 3,5 μ. και περιέκλειαν κυκλικά το χώρο σε περιφέρεια 500 μ. ενώ ανά 20 μέτρα το τείχος εκείνο έφερε προστατευτικούς τετράγωνους πύργους. Όμως γενικά η τότε περιοχή του Σουνίου έφθανε προς μεν ανατολικά μέχρι τον όρμο του Θορικού, βόρεια του σημερινού λιμένα του Λαυρίου, από δε δυτικά μέχρι την Ανάφλυστο κατέχοντας έτσι την Σουνιακή άκρα «τον γουνόν τον Σουνιακόν» όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος (IV 99).



Ο Δήμος του Σουνίου ήταν παράλιος συνοικισμός του δυτικού όρμου, ο δε κάτοικος «Σουνιεύς» ανήκε στην αρχή στην Λεοντίδα φυλή και αργότερα από το 200 π.Χ στην Ατταλίδα φυλή. Κατά το 265 π.Χ. ο Πάτροκλος, ναύαρχος του Πτολεμαίου Λυγίδου έκτισε στην απέναντι νησίδα, σημερινή Πάτροκλος, επίσης ισχυρό φρούριο με την φρουρά του οποίου κατάφερε ο Αντίγονος Γονατάς να καταλάβει το Σούνιο το 260 π.Χ. το οποίο αποδόθηκε αργότερα και πάλι στους Αθηναίους από τον Άρατο το 229 π.Χ..


Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο σε επιστολικό δελτάριο του 1899Το 1762 στη περιοχή του Σουνίου ναυάγησε ο Άγγλος ποιητής Γουίλιαμ Φάλκονερ (1732-1769) που ταξίδευε από Βενετία προς Αλεξάνδρεια. Σχετικά για το ναυάγιο αυτό και την εμπειρία του περιέγραψε σε μια περίφημη ποιητική τριλογία με τον τίτλο «Το ναυάγιο», η οποία και έτυχε ιδιαίτερης αποδοχής και θαυμασμού από τους κριτικούς και το κοινό της εποχής.

Πηγή: Βικιπαίδεια




Σούνιο

Στο νοτιότερο άκρο της Αττικής (σε απόσταση 65 χμ. από την Αθήνα) βρίσκεται το ακρωτήριο του Σουνίου. Πρόκειται για μια ειδυλλιακή περιοχή που παρουσιάζει και ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον καθώς εδώ βρίσκεται ο αρχαίος ναός του Ποσειδώνα, ένα από τα σημαντικότερα ιερά της αρχαιότητας.




Στο Σούνιο θα φτάσετε ακολουθώντας την παραλιακή οδό κατά μήκος των ακτών του Σαρωνικού. Η διαδρομή είναι υπέροχη, καθώς διασχίζει κανείς μερικές από τις δημοφιλέστερες παραλίες της Αττικής. Φτάνοντας στο Σούνιο εντυπωσιάζεται κανείς από τη θέα του αρχαίου ναού που είναι κτισμένος στην ιδανικότερη τοποθεσία. Βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του λόφου (σε υψόμετρο 60 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας) και μοιάζει με συνθετικό κρίκο που ενώνει ουρανό, γη και θάλασσα.










Στο χώρο αυτό οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν το θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα. Ο ναός κτίστηκε τη δεκαετία 450 – 440 π.Χ., την εποχή δηλαδή που έμεινε στην ιστορία ως ΄΄ο χρυσός αιώνας του Περικλή΄΄. Ήταν ένας μεγαλόπρεπος ναός που αποτελούνταν από 34 κίονες δωρικού ρυθμού. Από αυτούς σήμερα σώζονται μόνο οι 15. Ο ναός είναι κτισμένος από μάρμαρο Αγριλέζας και χωρίς εσωτερική κιονοστοιχία. Όπως φαίνεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα το ιερό έχει οικοδομηθεί πάνω στα θεμέλια προγενέστερου ναού, αφιερωμένου και πάλι στον Ποσειδώνα. Όσο αφορά τον αρχιτέκτονα που σπουδαίου αυτού ιερού εικάζεται ότι είναι ο ίδιος που έκτισε και τον ναό του Ηφαίστου στο Θησείο, το όνομα του οποίου – δυστυχώς – παραμένει άγνωστο.



Σύμφωνα με την μυθολογία, από το Ακρωτήριο του Σουνίου αυτοκτόνησε ο βασιλιάς της Αθήνας Αιγαίας. Ο μύθος λέει ότι ο Αιγαίας περίμενε στο Σούνιο να δει το καράβι του γιου του Θησέα να επιστρέφει από την Κρήτη. Ως γνωστόν ο Θησέας είχε πάει στο παλάτι του Μίνωα να αντιμετωπίσει τον Μινώταυρο. Με την βοήθεια της Αριάδνης κατάφερε να νικήσει το φοβερό τέρας. Κατά την επιστροφή του όμως ξέχασε να σηκώσει τη λευκή σημαία, το σύμβολο της νίκης. Έτσι, ο Αιγαίας είδε να επιστρέφει το καράβι με μαύρη σημαία και πίστεψε ότι ο Μινώταυρος είχε κατασπαράξει τον γιο του. Μην αντέχοντας τον πόνο, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε το πέλαγος ονομάστηκε Αιγαίο.





Το Σούνιο φημίζεται για το μαγευτικό του ηλιοβασίλεμα. Εδώ θα απολαύσετε – κατά κοινή ομολογία – το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα της Αττικής. Οι εντυπωσιακές πορφυροκόκκινες αποχρώσεις του χαρίζουν στον ναό του Ποσειδώνα μια λάμψη θεϊκή. Το πέλαγος αποκτά μοναδικές αποχρώσεις και μοιάζει πιο μυστηριώδες από πότε.

Πηγή:Holiday.gr



Ο ναός του Ποσειδώνα

Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων, στα χρόνια πια του Περικλή, αποφασίστηκε η ανέγερση του Παρθενώνα, του οποίου οι εργασίες ξεκίνησαν το 447 και τέλειωσαν το 438. Ενώ λοιπόν ήδη κτιζόταν ο Παρθενώνας, ξεκίνησε και η ανέγερση του ναού του Ποσειδώνα, το 444 π.Χ. Σε τέσσερα μόλις χρόνια, το 440 π.Χ. ο ναός ήταν έτοιμος. Αν και δεν ξέρουμε τον αρχιτέκτονα πρέπει να είναι ο ίδιος που έκτισε και το Ηφαιστείο (το γνωστό Θησείο) στην Αθήνα.

Ο χώρος πρώτα καθαρίστηκε και ισοπεδώθηκε, και τα παλαιότερα αντικείμενα λατρείας τοποθετήθηκαν σε αποθέτη. Ανακατασκευάστηκε το πώρινο κρηπίδωμα, στο οποίο είχε στηριχτεί και ο παλιότερος ναός.

Ο νέος ναός ήταν δωρικός περίπτερος, με έξι κίονες στις στενές πλευρές και δεκατρείς στις μακριές (6Χ13). Ακολουθείται ο τυπική σχέση στον αριθμό των κιόνων, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των κιόνων της μακριάς πλευράς είναι 2α+1 των κιόνων της στενής (2Χ6+1=13). Το μήκος του ήταν 31,12 και το πλάτος 13,47.





Χωρίζεται σε τρία μέρη: τον πρόναο, το σηκό, με το λατρευτικό άγαλμα του θεού και τον οπισθόδομο, όπου φυλάσσονταν τα αφιερώματα και το "ποσειδωνιακό χρήμα" από τα μεταλλεία του Λαυρίου. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος καταλήγουν σε δύο κίονες μεταξύ παραστάδων. Επίσης ο πρόναος και ο οπισθόδομος χωρίζονται από το σηκό με τοίχο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ναού είναι η έλλειψη εσωτερικής κιονοστοιχίας στο σηκό.





Το ύψος των κιόνων είναι 6,12 μ.. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αποτελούν οι ραβδώσεις που είναι μόνο 16, αντί για είκοσι που ήταν το συνηθισμένο. Παρόμοια κατασκευασμένοι ήταν και οι κίονες του ναού της Αφαίας στην Αίγινα. Η επιλογή αυτή καθορίστηκε από τη μαλακή υφή του μαρμάρου και από τις ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες της περιοχής. Ακόμη απουσιάζει η ένταση.





Πάνω στα κιονόκρανα των κιόνων στηριζόταν το επιστύλιο και ακολούθως οι μετόπες και τα τρίγλυφα. Καμία από τις μετόπες δεν ήταν διακοσμημένη. Ανάγλυφη παράσταση υπήρχε στο εσωτερικό χώρο που σχηματιζόταν ανάμεσα στην είσοδο του προνάου και την εξωτερική κιονοστοιχία και καταλάμβανε και τους τέσσερις τοίχους. Τα γλυπτά ήταν κατασκευασμένα από παριανό μάρμαρο και είχαν ως θέμα τη Γιγαντομαχία, την Κενταυρομαχία και τους άθλους του Θησέα. Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών τα περισσότερα ανάγλυφα έχουν φθαρεί. Ό,τι έχει διασωθεί φυλάσσεται στο Μουσείο του Λαυρίου.





Γλυπτή διακόσμηση είχαν και τα αετώματα, από τα οποία σώζεται μια ακέφαλη γυναικεία καθιστή μορφή.

Πηγή:users.sch.gr/aglykou

2 σχόλια:

Christina είπε...

Σούπερ! Όπως αρμόζει σε έναν θεό!

Σοφιάννα είπε...

Σ΄ευχαριστώ για τη ματιά σου Χριστίνα μου...Οι φωτογραφίες συμπληρώθηκαν.....
καλό ξημέρωμα....